شادی و نشاط ؛ پیامد روابط اجتماعی سالم

بخش عمده‌ای از روایات به موضوع روابط اجتماعی، نگاهی عمیق داشته، شادی بخشی را پیامد روابط اجتماعی سالم، می‌داند؛ در واقع در آموزه‌های دینی، روابط اجتماعی، با نوع دوستی و برآوردن نیازهای دیگران، پیوند خورده و عاملی برای شادمانی پایدار، دانسته شده است.

روابط اجتماعی­ ای که موجب نشاط و شادمانی در جامعه گردد، در نگاه دین می تواند ارزشمند تلقی شود.
 

روابط اجتماعی سالم و شادی­ بخشی

فارابی، بنیان‌گذار فلسفه ی در اسلام است و آثار وی، بیشتر در شرح و توضیح فلسفه ارسطو و افلاطون است. وی همانند ارسطو اعتقاد دارد که انسان، طبعاً اجتماعی است و برای ادامه بقا به اجتماعی بودن، نیاز دارد. از نظر وی، آن‌چه انسان را به تکاپو وا می‌دارد و به زندگی گروهی می‌کشاند، نیازهای طبیعی اوست. انسان‌ها، بدون یاری یکدیگر، نمی‌توانند نیازهای خود را بر آورند و این امر، جز از طریق روابط اجتماعی، امکان‌پذیر نیست.

روانشناسان اجتماعی، بر این باورند که رفتار اجتماعی، در خلأ، رخ نمی‌دهد و معلول علت‌های متعددی است. از همین رو، روانشناسی اجتماعی، به دنبال شناخت عواملی است که بر روابط میان فردی، تأثیر گذاشته، زمینه دلسردی، همبستگی، وابستگی و یا عشق را فراهم آورده است. از رهگذر همبستگی معنادار جامعه، به دلیل روابط اجتماعی مناسب، پیامدهای مطلوبی را برای آحاد آن می‌توان متصور بود.

بخش عمده‌ای از احادیث نیز به موضوع روابط اجتماعی، نگاهی عمیق داشته، شادی بخشی را پیامد روابط اجتماعی سالم، همچون دیدار دوستان، می‌داند، رسول گرامی اسلام می‌فرماید:
«ثلاث فترات المؤمن فی الدنیا: لقاء الإخوانی، وتفطیر الایم، و التهجد من آخر اللیل»؛ برای مؤمن، سه شادی در دنیا وجود دارد: دیدار برادران، روزه گشودن روزه‌دار، و شب زنده‌داری در پایان شب.
 در برخی از آموزه‌های دین، روابط اجتماعی، با نوع دوستی و برآوردن نیازهای دیگران، پیوند خورده و عاملی برای شادمانی پایدار، دانسته شده است. روابطی که به همبستگی جامعه کمک نموده، موجب نشاط و شادمانی در جامعه گردد، از نگاه دین، شادی آفرین، تلقی می‌شود.
 در حدیثی آمده است: «إن لله عبادة فی الأرض یسعون فی حوائج الناس هم الآثون یوم القیامة و من أذل على مؤمن شرور فتح الله قلبه یوم القیامة»؛
همانا برای خدا در زمین، بندگانی است که برای برآوردن نیازهای مردم، می‌کوشند. این‌ها روز قیامت، در امان‌اند. و هرکه به مؤمنی، شادی رساند، خدا روز قیامت، دلش را شاد می‌سازد.

شواهد نشان داده است که برقراری چند رابطه محدود و نزدیک با دیگران، با شادمانی و سلامت ذهنی، همبستگی دارد. برای مثال، داینر وسیگمن در مطالعه‌ای درباره شناسایی ده درصد از شادترین افراد یک گروه ۲۲۲ نفری از دانشجویان، دریافتند که برجسته‌ترین ویژگی آنان، داشتن زندگی اجتماعی پربار و رضایتمند است. این دانشجویان، بخش قابل ملاحظه ای از وقت خود را در معاشرت با دوستان، صرف می‌کردند و از لحاظ برقراری دوستی و حفظ آن با دوستانشان، در گروه ممتاز، رتبه‌بندی شدند. روابط و دوستی‌های محدود، احتمالاً به سه دلیل با شادمانی، همبسته است:
اول، این‌که افراد شاد، بیشتر به عنوان دوست و افراد قابل اعتماد، انتخاب می‌شوند؛ زیرا نسبت به افراد دیگر، جذاب‌تر بوده، بیشتر به دیگران کمک می‌کنند.
دوم، این‌که روابط و دوستی‌های محدود، نیاز به محبت را برآورده می‌سازند. لذا موجب احساس شادی و رضایت می‌شوند.
سوم، این‌که دوستی‌های نزدیک، حمایت اجتماعی به بار می‌آورند.(https://rasekhoon.net/lifestyle/show/1386956/)

روابط ,اجتماعی ,اجتماعی، ,شادی ,شادمانی ,نیازهای ,روابط اجتماعی، ,روابط اجتماعی ,پیامد روابط ,برآوردن نیازهای ,شادمانی پایدار، ,پیامد روابط اج منبع